Op 3 april jl. liet een ex-cipier weten dat 15 van de 35 journalisten en leden van de politieke oppositie die in september 2001 werden gearresteerd ondertussen overleden zijn in de beruchte Eira Eiro gevangenis in Eritrea. Volgens de Zweedse krant Expressen bevestigde de cipier ook dat een van de nog in leven zijnde gevangenen de Zweedse nationaliteit heeft. Het gaat om journalist, theaterauteur en schrijver Dawit Isaak.
Het verhaal sluit aan bij de observaties van Amnesty International en Human Rights Watch. Zij hebben het over “een bewuste strategie, waarbij de overheid gevangenen laat sterven aan ondervoeding en ziekte”. Ze laken ook de straffeloosheid waarmee dat gebeurt.
Ondertussen zegde de EU 122 miljoen euro onvoorwaardelijke steun toe aan Eritrea voor de periode 2009-2013. De EU zegt dat het geld zal worden beheerd door VN-agentschappen en ngo’s en dat het enkel dient voor de heropbouw na de verwoestende onafhankelijkheidsoorlog tegen Ethiopië. Maar de EU biedt geen garanties dat het geld voor andere doeleinden wordt gebruikt en stelt ook geen voorwaarden aan Eritrea om in de toekomst geld te kunnen blijven ontvangen.
In april 2009 benadrukte de Europese Commissie haar “bezorgdheid over mensenrechten en de regeringssituatie” in Eritrea. De Commissie uitte haar ongerustheid over detenties zonder proces of bezoekrechten, het gebrek aan vrije pers, beteugeling van de vrijheid van meningsuiting, schendingen van de religieuze vrijheid en het niet implementeren van sleutelartikelen uit de grondwet.
Toen de Zweedse EU-parlementariër Olle Schmidt in 2009 wees op de inconsequentie van zoveel geld te geven aan een land dat al jaren journalisten vasthoudt, reageerde Louis Michel, toenmalig Europees Commissaris voor Ontwikkeling en Humanitaire Hulp, dat “de zaak-Isaak erg en hopeloos is” en dat “Eritrea een land zonder democratie en mensenrechten is” maar “dat we de bevolking niet verder moeten blijven straffen door de hulp aan voorwaarden te koppelen”.
De boodschap vanwege de Commissie is dus verwarrend en de overheid van Eritrea maakt dan ook misbruik van deze inconsistentie door haar eigen bevolking mensenrechten te ontzeggen zonder vrees voor internationale sancties.
De Zweedse journalist Åke Wredén heeft in een artikelenreeks gewezen op de economische belangen van sommige landen inzake het goud en zink dat in Eritrea te rapen valt. Niet alleen Zweden zelf (Lundin Mining), maar ook Canada (Nevsun Resources Ltd), China, de VS en enkele Europese landen willen die belangen veilig stellen in het land. Bij gevolg hebben deze landen er dus baat bij op goede voet te staan met het Isaias-regime in Eritrea om aldus hun commerciële belangen te verzekeren.
Dit politieke spel wordt hoog boven het hoofd gespeeld van gevangene nummer 36, Dawit Isaak. Als de EU echter blijft negeren wat er zich werkelijk afspeelt in Eritrea en aldus het regime stilzwijgend zijn gang laat gaan, dreigt de EU haar eigen reputatie en credibiliteit te ondergraven.
Vooralsnog sluit de EU al bijna tien jaar de ogen voor wat er zich afspeelt in het doodskamp van Eira Eiro.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten