Op 23 juli jl. werd de Oeigoerse journalist Gheyret Niyaz tot 15 jaar veroordeeld wegens “het in gevaar brengen van de staatsveiligheid”. Zijn misdaad? Praten met buitenlandse journalisten. De ongewoon lange gevangenisstraf, samen met de veroordelingen van drie Oeigoerse webmasters op 23/24 juli, bevestigt de dubbelzinnige politiek van de Chinese autoriteiten van enerzijds etnische harmonie te willen bewaren maar die anderzijds tegelijk te ondergraven.
Veel Oeigoerse schrijvers, journalisten en webmasters zitten in de cel omdat ze de donkerdere zijde van de heersende Communistische Partij in Xinjiang (Oost-Turkestan) in de openbaarheid brachten: journalist Mehbube Ablesh, die de ongelijkheid van het zogenaamd tweetalige onderwijs ontdekte, zijn collega Abdulghani Memetemin, die berichtte over het misbruik van de Oeigoerse mensenrechten, auteur Nurmemet Yasin, die een allegorie schreef over de vrijheidsdrang van de Oeigoeren, en Gulmire Imin, een webmaster die een Oeigoers onlineforum beheerde. Naast vele anderen.
Gheyret Niyaz, Nureli, Dilshat Perhat en Nijat Aza zijn vier journalisten die vorige maand werden veroordeeld voor het uitoefenen van hun recht op vrije meningsuiting. Voor de Chinese autoriteiten staat elke uitspraak die niet rijmt met de Partij synoniem voor “het in gevaar brengen van de staatsveiligheid”, “afscheiding” of “terrorisme”. Daar staan strenge straffen op.
De recentste aanval op de burgervrijheden kwam in de vorm van 40.000 surveillancecamera’s die de autoriteiten installeerden in de regionale hoofdstad Urumqi om de lokale bevolking in het oog te houden. Sinds februari is elke uitspraak die de “etnische eenheid” kan bedreigen strafbaar en de Chinese regering kondigde de afbraak aan van Oeigoerse buurten in verscheidene steden in de regio. Voorts blijft Beijing Han-Chinezen aanmoedigen om zich te vestigen in Xinjiang, om zo de unieke Oeigoerse identiteit teniet te doen.
Of in de woorden van Rebiya Kadeer, de presidente van het World Uighur Congress en de Uighur American Association:
“China's policies toward its ethnic minorities are clearly failing to resolve local tensions. In East Turkestan, the Chinese government has not only ignored the voices of the Uighur people crying out for change, it has also actively moved to silence them. Unless international pressure is brought to bear, the Uighur people will quietly slip into the history books.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten