zondag 14 maart 2010

Schending vrouwenrechten in Tunesië

Naar aanleiding van de recente Internationale Vrouwendag maken de Tunesia Monitoring Group (TMG) en de IFEX Gender Working Group melding van voortdurende schending van de vrouwenrechten in Tunesië. Hoewel het respect voor de vrouwenrechten sinds 1959 in de Tunesische grondwet is gewaarborgd, werden grove schendingen ervan vastgesteld, met name sinds de staatsgreep in 1987 door president Zine El Abidine Ben Ali.

Sinds december 2008 hebben pro-regeringskranten en websites het voortdurend gemunt op bekende kritische journalisten, mensenrechtenverdedigers en hun verwanten, met smaad en – met name vrouwonvriendelijke – beledigingen aan hun adres. Niet zelden worden de vrouwen uitgescholden voor “seksueel pervers”, “prostituees” en “verraadsters”. Sommige van deze smaadcampagnes verschijnen dagelijks. Daarenboven verspreidt de regering zelfs videocassettes met daarop geënsceneerde films die de geviseerde vrouwen en hun familie vernederen.

Journaliste Sihem Bensedrine en Naziha Rjiba van IFEX (tevens erelid van PEN Vlaanderen) behoren tot de slachtoffers van deze laster. Bensedrine wordt in de proregeringsmedia consequent “een prostituee” genoemd, wordt geregeld geslagen en gefouilleerd als ze de grens oversteekt en werd gefolterd in de gevangenis in 2000 en 2001. Réjiba is al twintig jaar het doelwit van aanvallen, sinds ze bij het aantreden van president Ben Ali kritisch over hem schreef. Beide vrouwen leiden de online nieuwsdienst Kalima, die in Tunesië geblokkeerd is. Hun huizen en telefoonlijnen worden in het oog gehouden; op straat worden ze gevolgd door politie-in-burger.

De lastercampagnes – die op professionele wijze worden gevoerd door het Staatsagentschap voor Externe Communicatie in de vorm van advertenties in de regeringskranten – werden grimmiger sinds december 2009, toen de regeringsmedia de kritische journalisten “agenten van Israël” noemden en opriepen tot publieke lynchpartijen.

Een van de vuilste campagnes betrof die tegen mensenrechtenadvocaat Mohamed Abbou (ook erelid van PEN Vlaanderen) en zijn vrouw Samia. Toen Abbou politiek gevangene was in de periode 2005-2007, werd zijn vrouw constant in het oog gehouden, beledigd en geslagen. Tot op de dag van vandaag blijft hun huis onder politie-controle. Het viseren van de familie van politieke gevangenen is een beproefde methode in Tunesië.

Hieronder volgen nog enkele andere, schrijnende voorbeelden.

Faten Hamdi, die als journaliste voor Radio Kalima werkt, werd in februari 2010 door de politie in het gezicht geslagen, toen ze een studente aan het interviewen was. De studente werd eerst meegenomen naar het politiekantoor, alvorens ze mocht beschikken.

Blogster Fatma Riahi (pseudoniem Fatma Arabbica) werd in november 2009 gearresteerd. Haar blog wordt geregeld geblokkeerd en haar laptop geconfisqueerd.

Nejiba Hamrouni en Soukaina Abd Samad, lid van het Syndicat national des journalistes tunisiens, zijn geregeld het doelwit van lastercampagnes.

Advocate Nasraoui kreeg reisrestricties opgelegd en wordt constant bestookt, o.a. door de politie die haar huis omsingelde. Haar collega Imen Triki werd tijdens haar verdediging van een cliënt door de politie fysiek en verbaal lastig gevallen. Hetzelfde overkomt vrouwen die werken voor de Association tunisienne des femmes démocrates (ATFD), met name voorzitster Sana Ben Achour.

Academici ontsnappen ook niet aan de lastercampagnes. Professor Khedija Cherif, socioloog aan de universiteit van Tunis, de mensenrechtenactiviste en docente Zakia Dhifaoui en haar collega Ghazela M'Hamdi werden verbaal en fysiek bedreigd en aangevallen door de politie.

Maya Jribi, de secretaris-generaal van de oppositiepartij Progressive Democratic Party (PDP), wordt frequent bestookt en aangevallen door politie-in-burger. In juli vorig jaar kreeg ze stenen naar haar hoofd geslingerd en in april werd ze aangevallen tijdens een vreedzame betoging tegen het beteugelen van de vrijheid van meningsuiting.

Omwille van deze en nog vele andere voorvallen worden de Verenigde Naties opgeroepen om de situatie aan te kaarten bij de Tunesische autoriteiten.

Geen opmerkingen: